ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

σκόρδο ( ουσ. ουδ. ) σκόρδο ['skorðo] Γούρδ. σκόρντο ['skordo] Αξ., Αραβαν., Κίσκ., Ουλαγ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Φάρασ. σκόρντου ['skordu] Μισθ. σκόρτο [ʹskorto] Φλογ. σκόρτου ['skortu] Μαλακ., Σεμέντρ., Σίλ., Τσουχούρ., Φάρασ. σκόρδους ['skorðus] Μισθ. σκόρντους ['skordus] Σίλ. σκόρτους ['skortus] Σίλ. ...

σκορδοκόπανος (ουσ. αρσ.) σκορτοκόπανο [skortoˈkopano] Φλογ. Μεσν. ουσ. σκορδοκόπανος (Λεξ. Κριαρ.), το οπ. από τα ουσ. σκόρδο, όπου και τύπ. σκόρτο, και κόπανος.

Γουδί για το στούμπισμα του σκόρδου Πβ. γουδί, ντιμπέκι, τακατούκα, χαβάνι

σκορπιός ( ουσ. αρσ. ) σκορπιός [skorˈpços] Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Ποτάμ., Φάρασ., Φερτάκ. σκοροπιός [skoroˈpços] Σίλατ., Φλογ. σκουρουπιός [skuruˈpços] Μαλακ. σκοριπιός [scoriˈpços] Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ. Πληθ. σκορπία [skorˈpia] Φάρασ. ...