σκορπιός (ουσ. αρσ.) σκορπιός [skorˈpços] Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Ποτάμ., Φάρασ., Φερτάκ.

Αραβανί, Γούρδονος, Μισθί, Ποτάμια, Φάρασα, Φερτάκαινα

σκοροπιός [skoroˈpços] Σίλατ., Φλογ.

Σίλατα, Φλογητά

σκουρουπιός [skuruˈpços] Μαλακ.

Μαλακοπή

σκοριπιός [scoriˈpços] Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ.

Αραβανί, Γούρδονος, Μαλακοπή

Πληθ. σκορπία [skorˈpia] Φάρασ.

Φάρασα

Από το μεταγν. ουσ. σκορπιός, το οπ. από το αρχ. ουσ. σκορπίος με συνίζ. για αποφυγή χασμωδίας. Οι τύπ. σκοριπιός και σκοροπιός με ανάπτυξη [i] και [o] αντίστοιχα εντός της λ. Ο τύπ. σκουρουπιός με τροπή [o] > [u].

1. Σκορπιός ό.π.τ.

ό.π.τ.

: 'νοίζει το χαπάχιν του τζ̑αι θωρεί τι 'έμει φίδα̈ τζ̑αι σκορπία (Ανοίγει το καπάκι του, ενν. του πιθαριού, και βλέπει ότι είναι γεμάτο φίδια και σκορπιούς) Φάρασ.

Φάρασα

-Θεοδ.Παραδ.

Θεοδωρίδης 1960

Συνών. ακράπος, κουιρούχι

2. Αράχνη Μισθ.

Μισθί

Συνών. γαλέ, μούντζα, ορουμτσέκι, σκλάντζη, τσιλιγάδι

σκοτεινά ( επίρρ. ) σκοτεινά [skotiˈna] Τσουχούρ., Φάρασ. σκοτ'νιάς [skotˈɲas] Αραβ. κοτσ̑εινάς [kotʃiˈnas] Αραβαν. κοτσεινάς [kotsiˈnas] Γούρδ. σκοτεινιάς [skotiˈɲas] Ουλαγ. ...