σκολάζω (ρ.) σκολάζω [skoˈlazo] Αξ., Αραβαν., Τροχ.

Αξός, Αραβανί, Τροχός

Παρατατ. σκόλανα [ˈskolana] Αξ.

Αξός

Αόρ. σκόλασα [ˈskolasa] Τροχ.

Τροχός

Από το αρχ. ρ. σχολάζω = παύω να κάνω κάτι, με ανομ. τρόπου άρθρωσης [sx > sk].

Σχολνώ : Σκόλανα ασ' σο σκόλειο (Σχολούσα απ' το σχολείο) Αξ.

Αξός

-ΙΛΝΕ 1555

Τσολακίδης 2024

Τι σαγάτ' σκόλασα; (Τι ώρα σχόλασα;) Τροχ.

Τροχός

-ΙΛΝΕ 1555

Τσολακίδης 2024

σκολείο ( ουσ. ) σκολείο [skoˈlio] Ανακ. σκολειό [skoˈʎo] Ανακ., Μαλακ., Ποτάμ., Σίλατ., Σίλ., Φλογ. σκόλει-ο [ˈskolio] Φάρασ. σκόλειο [ˈskoʎo] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σεμέντρ., Τελμ., Φάρασ., Φλογ. ισκόλειον [iˈskoʎon] Ουλαγ. ισκόλειο [iˈskoʎo] Ουλαγ. Αρσ. σκόλειος [ˈskoʎo] Αξ. Θηλ. σκόλεια [ˈskoʎa] Μισθ. Πληθ. σκολειούς [skoʹʎus] Σίλατ. σκόλειουσγια [ˈskoʎuzʝa] Τροχ. ...