ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

τακάς ( ουσ. αρσ. ) τακάς [taˈkas] Σινασσ., Φάρασ. τ͑ακ͑άς [tʰaˈkʰas] Φάρασ. τ͑α̈κα̈́ς [tʰæˈkæs] Φάρασ. τεκιά [teˈca] Μισθ. τ͑εκές [tʰeˈces] Μισθ. τεκέ [teˈce] Αραβ., Δίλ., Μισθ., Φάρασ., Φλογ. ...

τακατούκα (ουσ. ουδ.) τακατούκα [taka'tuka] Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ. Από το τουρκ. ουσ. taktuka ή takatuka = α) θόρυβος β) είδος σταχτοδοχείου γ) διαλεκτ. σημ., ξύλινο γουδί, γουδοχέρι. Πβ. και τουρκ. taktak = κόπανος για ρούχα. Οι λ. απώτερα ηχομιμητ.

Γουδί Αραβαν., Γούρδ.

β. Γουδοχέρι Γούρδ., Μαλακ.

τακικέ ( ουσ. ουδ. ) τακικά [taciˈka] Αξ. τακικέ [taciˈce] Αραβαν. τακέτι [taˈceti] Φάρασ. Αρσ. τ͑ακ͑ικ͑ές [tʰakʰiˈkʰes] Φάρασ. Αρσ. τ͑ακ-κάς [tʰakˈkas] Αφσάρ. Πληθ. τακικάγια [taciˈkaʝa] Αξ. τακικέρια [taciˈcerʝa] Αραβαν. ...