ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

ταλάκι ( ουσ. ουδ. ) ταλάχι [taˈlaçi] Κίσκ., Φάρασ. ταλάχ' [taˈlax] Αραβ. νταλάχ [daˈlax] Ανακ., Αξ. Θηλ. νταλάκα [daˈlaka] Ανακ. Πληθ. ταλάκια [taˈlaca] Ποτάμ. ...

ταλάσι (ουσ. ουδ.) ταλάσ' [taˈlas] Μαλακ. Πληθ. τ͑αλάσια [tʰaˈlasʝa] Σίλ., Σινασσ. Από το τουρκ. ουσ. talaş = ροκανίδι.

Ροκανίδια ό.π.τ. : Ξέβασι ένα σουρού τ͑αλάσια (Έβγαλε ένα σωρό ροκανίδια) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6

ταλατίζω ( ρ. ) ταλατίζω [talaˈtizo] Μαλακ. ταλαΐζου [talaˈizu] Μισθ. τ͑αλαΐζου [tʰalaˈizu] Μισθ. Παρατατ. ταλάιζα [taˈlaiza] Μισθ. Αόρ. ταλάτ'σ̑α [taˈlatʃa] Μαλακ., Μισθ. Προστ., Εν. ταλάδα [taˈlaða] Μισθ. Προστ., Πληθ. ταλαΐσετ' [talaˈiset] Μισθ. ...