σουρουκλεντίζω (ρ.) σουρουκλεdίζου [surukleˈdizu] Φάρασ.

Φάρασα

σϋρϋκλεdίζω [syrykleˈdizo] Αξ.

Αξός

σϋρϋκλετίζω [syrykleˈtizo] Μαλακ.

Μαλακοπή

σουρουκλαΐζου [suruklaˈizu] Μισθ.

Μισθί

σουρουκλετώ [surukleˈto] Σινασσ.

Σινασσός

Από το τουρκ. ρ. sürüklemek (αόρ. sürükledi ) = σέρνω. Ο τύπ. σουρουκλετώ αναλογ. προς τα ρ. σε -ώ.

1. Σέρνω κάποιον ή κάτι πάνω στη γη ό.π.τ.

ό.π.τ.

2. Χασομερώ Φάρασ.

Φάρασα

Συνών. αβαραλαντίζω, σαπαλατώ, σουρτουκλεντίζω :2, τεμπελετίζω

σουρουλατίζω ( ρ. ) σουρουλαΐζου [surulaˈizu] Μισθ. σουρουλατώου [ˈsurulaˈtou] Φάρασ. Εν., γ', Αόρ. σϋρΰλ’σεν [syˈrylsen] Αξ. ...