ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

συφτάνω ( ρ. ) συφτάνω [siˈftano] Γούρδ., Σίλατ., Σινασσ., Τροχ., Φερτάκ. συφτάνου [siˈftanu] Μισθ., Τσαρικ. σ̑υφτάνω [ʃiˈftano] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Ποτάμ., Σίλατ., Τροχ., Φλογ. φυστάνω [fiˈstano] Φερτάκ. φυσθάνω [fiˈsθano] Φερτάκ. σ̑υφταίνω [ʃiˈfteno] Αραβαν. Αόρ. σύφτασα [ˈsiftasa] Γούρδ., Μισθ. σ̑ύφτασα [ˈʃiftasa] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Σίλατ. σ̑υφτάσω [ʃiˈftaso] Αξ. συφτάσου [siˈftasu] Μισθ. ...

συχλιανίσκω (ρ.) σ̑ι̂χι̂λιανίσ̑κω [ˈʃɯxɯʎaˈniʃko] Αξ. Από το άπαξ μεσν. ρ. συγχλιαίνω (Σχ. Αριστοφ. Λυσ. 386 «συγχλιανεῖς: Θερμανεῖς») αναλογ. προς άλλα ρ. σε -ιανίσκω. Το ρ. συχλιαίνω και στα Λεξ. Βλάχ. Σομ. και σε πολλά ν.ε. ιδιώμ.

Κάνω το ζεστό νερό χλιαρό Αξ.

σύχλιος ( επίθ. ) σ̑ύχλιo [ˈʃɯxʎo] Αραβαν. σι̂χ̇ίλιo [ʃɯˈxɯʎo] Αξ. ...