σφονδύλι (ουσ.) σφονδύλι [sfonˈðili] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

σφονdύλ’ [sfonˈdil] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

σονdύλι [sonˈdili] Σινασσ.

Σινασσός

φονdζ̑ύλ’ [fonˈdʒil] Αραβαν., Γούρδ.

Αραβανί, Γούρδονος

Από το μεσν. ουσ. σφονδύλιν ή σφοντύλιν, το οπ. από το αρχ. ουσ. σφονδύλιον, υποκορ. του σφόνδυλος = τραχηλικός σπόνδυλος.

1. Αυχένας Γούρδ., Φερτάκ.

Γούρδονος, Φερτάκαινα

Συνών. γούβα :3, γουντούφα, συνξύνα, σφόνδυλος :2

2. Σφοντύλι, το στρογγυλό και βαρύ σώμα το οποίο στερεώνεται στη βάση του αδραχτιού, για να διευκολύνει την περιστροφή του νήματος Αραβαν., Γούρδ., Σινασσ.

Αραβανί, Γούρδονος, Σινασσός

Συνών. κλωθάρα :1, σφόνδυλος :3

Τροποποιήθηκε: 01/09/2025

σφόνδυλος ( ουσ. ) σφόνdυλο [ˈsfondilo] Φερτάκ. σφόνdζ̑υλος [ˈsfondʒilos] Τελμ. φσόνdυος [ˈfsondios] Φάρασ. φσόνdυο [ˈfsondio] Φάρασ. σόνdυλος [ˈsondilos] Αξ., Σινασσ., Φλογ. σόνdυλο [ˈsondilo] Ανακ., Αξ., Σίλατ., Τσαρικ. σόνdυλου [ˈsondilu] Μαλακ., Μισθ. σόνdζ̑υλος [ˈsondʒilos] Τελμ. σόνdελο [ˈsondelo] Σίλατ. φόνdζ̑υλο [ˈfondʒilo] Αραβαν. ...