σίγρι (ουσ. ουδ.) σίγρι [ˈsiɣri] Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ., Τζαλ.

Ποτάμια, Σίλατα, Σινασσός, Τζαλέλα

σ̑ίγρι [ˈʃiɣri] Ανακ., Δίλ., Μισθ., Σίλατ.

Ανακού, Δίλα, Μισθί, Σίλατα

σιέγρι [ˈsçeɣri] Αφσάρ.

Αφσάρι

σ̑ιγίρ' [ʃiˈʝir] Φλογ.

Φλογητά

Πληθ. σ̑ίγιρια [ˈʃiʝιrʝa] Από το μεσν. ουσ. σιγρίον = κρεατοελιά, μυρμηγκιά (βλ. LBG).

1. Τα χελώνια του δέρματος Μισθ.

Μισθί

2. Eίδος θάμνου, τραγάκανθα Ανακ., Αφσάρ., Μισθ., Σίλατ., Σινασσ., Τζαλ., Φλογ.

Ανακού, Αφσάρι, Μισθί, Σίλατα, Σινασσός, Τζαλέλα, Φλογητά

: Τράν' τα γένια σ' που νόσανε εφτά γουμάρια σίγρια (Κοίτα τα γένια σου που γίνανε (πυκνά σαν) εφτά φορτία αγριόχορτα) Σινασσ.

Σινασσός

-Τακαδόπ.

Τακαδόπουλος 1982

|| Φρ. Τυφλό σ̑ίγρι (Τυφλή τραγάκανθα˙ Είδος τραγάκανθας με πολύ μικρά φύλλα και αγκάθια) -Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

Τραβούν τον σα χορτάρια κι ετός παγαίν' στα σίγρια (Τον τραβούν στα χορτάρια κι αυτός πηγαίνει στα αγριόχορτα˙ Αφήνει κάτι σημαντικό για κάτι ασήμαντο) Σινασσ.

Σινασσός

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

σιδεράτης ( ουσ. αρσ. ) σιδεράτ' [siðeˈrat] Φκόσ. ...