ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

σπαράζω ( ρ. ) σπαράζου [spaˈrazu] Φάρασ. Αόρ. σπαράγα [spaˈraɣa] Φάρασ. Παθ. σπαραέμαι [sparaˈeme] Φάρασ. Μτχ. σπαραγμένου [sparaɣˈmenu] Φάρασ. ...

σπάρμα (ουσ. ουδ.) σπάρμα [ˈsparma] Μαλακ. Νεότ. ουσ. σπάρμα (Λεξ. Βλάχ. Σομ.). Η λ. και Κρήτ. Πόντ.

Γέννημα, απόγονος Μαλακ. : || Φρ. Διαβόλ’ σπάρμα (γέννημα διαβόλου˙ ως ύβρη) Μαλακ. -Τζιούτζ. Τουρκιού σπάρμα (γέννημα Τούρκου˙ ως ύβρη) Μαλακ. -Τζιούτζ.

σπάρσιμο ( ουσ. ουδ. ) σπάρσ̑ιμο [ˈsparʃimo] Φλογ. σπάρσιμα [ˈsparsima] Φάρασ. σπάρσ̑ιμα [ʹsparʃima] Φλογ. σπείρσιμο [ˈspirsimo] Αξ. σπέρσιμα [ˈspersima] Μισθ. Γεν., Εν. σπερσ̑ιμάτ’ [sperʃiˈmat] Μισθ. σπέρσιμου [ˈspersimu] Τσαρικ. ...