ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

σπάνω ( ρ. ) σπάνω [ˈspano] Ανακ., Αξ., Μαλακ., Μισθ., Φλογ. Αόρ. έσπασα [ˈespasa] Αξ., Μαλακ., Μισθ. Παθ. σπάνουμαι [ˈspanume] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ. σπανιέμι [spaˈɲemi] Μισθ. Αόρ. σπάστα [ˈspasta] Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Φλογ. εσπάσκα [eˈspascin] Τελμ. ...

σπάραγμα (ουσ. ουδ.) σπάραγμα [ˈsparaɣma] Φάρασ. Από το αρχ. ουσ. σπάραγμα. Η σημ. ‘απότομη σπασμωδική κίνηση, έντονος μυικός πόνος’ νεότ.

Τρομάρα

σπαράζω ( ρ. ) σπαράζου [spaˈrazu] Φάρασ. Αόρ. σπαράγα [spaˈraɣa] Φάρασ. Παθ. σπαραέμαι [sparaˈeme] Φάρασ. Μτχ. σπαραγμένου [sparaɣˈmenu] Φάρασ. ...