ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

τατ-σούζι ( επίθ. ) τατ-σούζι [tatˈsuzi] Φάρασ. ντατ-σούζ̑' [datˈsuʒ] Μαλακ. Πληθ. ντατ-σούζια [datˈtuzʝa] Μαλακ. ...

τατάκας (ουσ. αρσ.) τατάκας [taˈtakas] Σινασσ., Φάρασ. τατάκ-κα [taˈtak:a] Αξ. Από το ουσ. τατάς και το παραγωγ. επίθμ. -κας (βλ. Μαυροχαλυβίδης & Κεσίσογλου 1960: 46).

Θωπευτ. νονός, ανάδοχος Αξ., Φάρασ. : Τ' αδελφού τ' ο τατάκας (Ο νονός του αδελφού του) Σινασσ. -Τακαδόπ. Συνών. δεξάμενος, νονός :1, παππούς, σύντεκνος, τατάς :2

Τροποποιήθηκε: 21/04/2025

τατάς ( ουσ. αρσ. ) τατάς [taˈtas] Αξ., Αραβαν., Αφσάρ., Σίλ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. τατά [taˈta] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Μισθ., Σατ., Σίλατ., Φάρασ., Φερτάκ., Φλογ. νταdάς [daˈdas] Τσουχούρ., Φάρασ. Κλητ., Εν. τατά [taˈta] Αξ., Γούρδ. Πληθ. τατάδοι [taˈtaði] Μαλακ., Τσουχούρ. τατάγε [taˈtaʝe] Αξ. ...