ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

τσιρέκι ( ουσ. ουδ. ) τσ̑ιρέκ' [tʃiˈrek] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Φλογ. τσιρέκ' [tsirek] Ουλαγ., Σίλατ., Τροχ. τσιράκ' [tsiˈrak] Σινασσ. τσεράκ' [tseˈrak] Σινασσ. τσ̑ιρέτσ' [tʃiˈrets] Μισθ. τσ̑ιράτσ̑ι [tʃiˈratʃi] Μισθ. τσιριάτσ' [tsiˈrʝats] Μισθ. τσ̑ιράχ' [tʃiˈrax] Σίλ. Αρσ. τσ̑ιράσ’ [tʃiˈras] Φάρασ. τσιράλ' [tsiˈral] Σεμέντρ. ...

τσιρεκόσι (ουσ. ουδ.) τσ̑ιρεκόσ̑' [tʃireˈkoʃ] Αξ. τσ̑αρακόσ' [tʃaraˈkos] Μισθ. Θηλ. τσ̑ιρεκότσα [tʃireˈkotsa] Μαλακ., Φλογ. Πληθ. τσιρεκότσις [tsireˈkotsis] Μαλακ. Πιθ. λ. σύνθ. από το ουσ. τσ̑ιρέκ = λυχνία και το μεσν. ουσ. κόχη = προεξοχή.

Λυχνοστάτης, σανίδα στον τοίχο όπου τοποθετείται το λυχνάρι ό.π.τ. : Εντροπή να ‘χομεν τσιρέκ και να μην έχωμε τσιρεκόσ̑’ (Ντροπή να έχουμε λυχνάρι και να μην έχουμε λυχνοστάτη, δηλ. να ΄χουμε δάσκαλο και να μην έχουμε σχολείο) Αξ. -Μαυροχ.

τσιρίγκια ( ουσ. ουδ., πληθ. ) τσ̑ιρίνgια [tʃiˈriŋɟa] Αξ., Τροχ. τσιρίνgια [tsiˈriŋɟa] Μισθ., Σινασσ., Φλογ. τσιρίνdζια [tsiˈrindzʝa] Μισθ. τσ̑ιρίνια [tʃiˈriɲa] Μαλακ. ...