ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

τσιράκι ( ουσ. ουδ. ) τσ̑ιράκι [tʃiˈraci] Ανακ. τσ̑ι̂ράq [tʃɯˈraq] Μαλακ., Ουλαγ. τσ̑ιράκ [tʃiˈrak] Ουλαγ. τσ̑ιράχ [tʃiˈrax] Αξ., Μαλακ., Μισθ., Φλογ. τσ̑ιράγι [tʃɯˈraʝi] Μισθ. Αρσ. τσ̑ιράχος [tʃiˈraxos] Αφσάρ., Φάρασ. τ͑σ̑ιράχος [tʰʃiˈraxos] Φάρασ. τσ̑ιράχους [tʃiˈraxus] Φάρασ. τσιράχους [tsiˈraxus] Μισθ., Τσουχούρ. Πληθ. τσ̑ιράχ̇ια [tʃiˈraxʝa] Αξ., Μισθ., Σίλ., Φλογ. ...

τσιρατιώνα (ουσ. ουδ.) τσιρατιώνα [tsiraˈtçona] Φλογ. Πιθ. από το ουσ. τσιρέκ και το παραγωγ. επίθμ. -ιώνα.

Προεξοχή του τοίχου που χρησίμευε ως εταζέρα

τσιραχπάς ( ουσ. ουδ. ) τσ̑ιραχπάς [tʃiraxˈpas] Ανακ., Σινασσ., Φλογ. τσ̑ιραχπά [tʃira'xpa] Αξ. τσεραχπά [tseraxˈpa] Σινασσ. Πληθ. τσιραχπάδια [tsiraxˈpaðʝa] Μαλακ., Σινασσ. ...