ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

τσιρίζω ( ρ. ) τσιρίζω [tsiˈrizo] Σινασσ., Φάρασ. τσ̑ιρίζω [tʃiˈrizo] Αξ., Μαλακ., Τελμ., Φλογ. τσιρώ [tsiˈro] Φάρασ. τσιράγω [tsiˈraɣo] Φάρασ. τσ̑ιράγω [tʃiˈraɣo] Φάρασ. τσιράω [tsiˈrao] Φάρασ. Παρατατ. τσιράνκα [tsiˈraŋka] Φάρασ. Αόρ. τσίριξα [ˈtsiriksa] Αφσάρ., Φάρασ. τσ̑ίριξα [ˈtʃiriksa] Αξ. ζίριξα [ˈziriksa] Φάρασ. ...

τσιρίσι (ουσ. ουδ.) τσ̑ιρίσ̑' [tʃiˈriʃ] Μαλακ. Από το τουρκ. ουσ. çiriş = φυτική ουσία που χρησιμοποιείται ως κόλλα όταν αναμειγνύεται με νερό.

Αμυλώδης κόλλα των υποδηματοποιών

τσιριχτής ( ουσ. αρσ. ) τσιρικτής [tsiriˈktis] Σινασσ. τσιριχτής [tsirixˈtis] Σινασσ. τζ̑ιρικτσής [dʒiriˈktsis] Σίλ. τζ̑ι̂ρι̂χτζής [ˈdʒɯrɯxˈdzis] Αξ. τσιλιχτήρ' [tsiliˈxtir] Σινασσ. ...