ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

βρίζω (ρ.) υβρίζω [iˈvrizo] Σινασσ. βρίζω [ˈvrizo] Αξ., Αραβαν., Αφσάρ., Γούρδ., Δίλ., Ουλαγ., Φάρασ., Φλογ. βρίζου [ˈvrizu] Μισθ., Σίλ. Παρατατ. έβρισκα [ˈevriska] Φάρασ. βρίισκα [ˈvriiska] Μισθ. βρίιξα [ˈvriiksa] Μισθ. Αόρ. έβρισα [ˈevrisa] Αξ., Μισθ., Σίλ., Φάρασ., Φλογ. Από από το αρχ. ρ. ὑβρίζω = προσβάλλω. Ο τύπ. βρίζω με αποβολή του αρκτ. άτονου φων. ήδη μεσν.
Βρίζω, βλαστημώ ό.π.τ. : Βρίζου χόρουντα σ' (Βρίζω την οικογένειά σου) Μισθ. -Κοτσαν. Άφ' του έκλιψιν τα 'ρνίθα άμ-μα 'ποπάνου βρίζει μες τσ̑όγας (Όχι μόνο έκλεψε τις κότες αλλά από πάνω μας βρίζει κιόλας) Αφσάρ. -Αναστασ. Ε, βρίζ'νι, ούλου κόσμος βριζ' (Ε, βρίζουνε, όλος ο κόσμος βρίζει) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ. Δε βρίσκαμε καθόλου ούτε Χριστό ούτε Παναΐα (Δεν βρίζαμε ούτε τον Θεό ούτε την Παναγία) -ΕΚΠΑ 2142 Όπως βρίισκαν πρώτα (Όπως έβριζαν παλιά) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ. Αφού δεν μπορεί να δου αγκλαήσ' γλώσσα τ'νι, ό,τι κρεύισκαν λέιξαν· βρίιξαν ντα Tούρκους (Αφού οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν την γλώσσα τους, ό,τι ήθελαν έλεγαν· έβριζαν τους Τούρκους) Μισθ. -ΑΠΥ-ΕΝΔ Μο του τζ̑ο βόητσε με τζ̑ό 'νι, άμ-μα έβρισε με τσ̑όγας (Όχι μόνο δεν με βοήθησε αλλά με έβρισε κιόλας) Φάρασ. -Αναστασ. Μη βρίσεις, μεγάλη μέρα 'ναι (Μη βρίσεις, είναι γιορτή (σήμερα)) Σίλ. -Κωστ.Σ. Με βρίεις γκαι κάεσαι (Μη βρίζεις συνεχώς) Ουλαγ. -Κεσ. Δέβου σο 'ργο σου […] μη βρίσω αν κ͑άμι βρισία (Πήγαινε στην δουλειά σου […] να μη σου πω καμιά άσχημη βρισιά) Φάρασ. -Αναστασ. || Παροιμ. Καλά ντε! Δεν έβρισα το Μωάμεθ! (Καλά ντε! Δεν έβρισα τον Μωάμεθ!˙ δεν έκανα και τίποτα τόσο κακό) Φάρασ. -Λουκ.Λουκ. Αποπίσω υβρίζουν και τον βασιλιά (Από πίσω βρίζουν και τον βασιλιά˙ Είναι εύκολο να βρίζεις πισώπλατα κάποιον πολύ ισχυρό) Σινασσ. -Αρχέλ. Και πατισ̑αχγιού το ναίκα απ'οπίσω τ' βρίζουν ντο (Και του βασιλιά την γυναίκα από πίσω της την βρίζουν˙ το ίδιο) Αραβαν. -Φωστ.-Κεσ. Του βασιλό τη ναίκα πάλι, κρυφά βρίζουν ντα (Και του βασιλιά την γυναίκα κρυφά την βρίζουν˙ το ίδιο) Φάρασ. -Λουκ.Λουκ. Από μακριά βρίζ̑'νε και τ' βασ̑ιλιού τ' ναίκα (Από μακριά και του βασιλιά την γυναίκα την βρίζουν˙ το ίδιο) Αξ. -Μαυρ.-Κεσ. Έρχεται ένα ταρός βρίεις το κι έρχεται άλλο ταρός φιλάς το χέρι τ' (Έρχεται ένας καιρός (που) τον βρίζεις, κι έρχεται άλλος καιρός (που) φιλάς το χέρι του˙ Πρέπει να φερόμαστε ανάλογα με τις περιστάσεις) Αραβαν. -Φωστ.-Κεσ.