ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

βρίζω ( ρ. ) υβρίζω [iˈvrizo] Σινασσ. βρίζω [ˈvrizo] Αξ., Αραβαν., Αφσάρ., Γούρδ., Δίλ., Ουλαγ., Φάρασ., Φλογ. βρίζου [ˈvrizu] Μισθ., Σίλ. Παρατατ. έβρισκα [ˈevriska] Φάρασ. βρίισκα [ˈvriiska] Μισθ. βρίιξα [ˈvriiksa] Μισθ. Αόρ. έβρισα [ˈevrisa] Αξ., Μισθ., Σίλ., Φάρασ., Φλογ. ...

βρισιά (ουσ.) βρισία [vriˈsia] Μισθ., Φάρασ. βρισιά [vriˈsça] Μισθ. Από το μεσν. ουσ. ὑβρισία.

Βρισιά, ύβρις ό.π.τ. : Τι βρισιά 'νι ιτό; (Τι βρισιά είν' αυτή;) Μισθ. -Κοτσαν. Δέβου σο 'ργο σου, μη βρίσω αν κ͑άμι βρισία (Πήγαινε στην δουλειά σου, να μη σου πω καμιά άσχημη βρισιά) Φάρασ. -Αναστασ. Να μι μάχεις μισ̑ώτικα βρισίες; (Θα με μάθεις μιστιώτικες βρισιές;) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ. Συνών. βρίσιμο

βρίσιμο ( ουσ. ) βρίσιμο [ˈvrisimo] Γούρδ., Μισθ. βρίσ̑ιμο [ˈvriʃimo] Αραβαν. βρίσιμου [ˈvrisimu] Μισθ. βρίσιμα [ˈvrisima] Μισθ. βρίζ̑ιμα [ˈvriʒima] Ουλαγ. ...