ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

βραχιόνι ( ουσ. ) βραχιόνι [vraˈçoni] Ποτάμ., Σινασσ. βραχιόν' [vraˈçon] Αξ., Γούρδ., Φερτάκ. βριαχόν' [vriaˈxon] Μισθ. βραχόν' [vraˈxon] Μισθ., Τσαρικ., Φάρασ. βραχέν' [vraˈçen] Αραβαν., Δίλ., Μαλακ., Φλογ. βρασ̑όνι [vraˈʃoni] Αφσάρ., Τζαλ. βρασ̑όν' [vraˈʃon] Ανακ. βροσ̑όνι [vroˈʃoni] Αφσάρ., Κίσκ., Φάρασ. βροσ̑όν' [vroˈʃon] Φάρασ. ...

βραχνάς (ουσ. αρσ.) βραχνάς [vraxˈnas] Σίλ. Από το μεσν. ουσ. βαρυχνᾶς = εφιάλτης.

Κακό πνεύμα, εφιάλτης : Ιψές το βραντύ ήρτι μιά βαρουσ̑ά, και βραχνάς μη ήτανε, ρέν τα ξέρου (Χτες το βράδυ μου ήρθε ένα βάρος, και αν ήταν εφιάλτης, δεν το ξέρω) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6 Συνών. βαραχτάρης, βαραχτάς :1

βραχτά ( ουσ. ουδ. ) Πληθ. βραχτά [vraxˈta] Φάρασ. ...