ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ψάλτης
ψάρι (I)
ψάρι (II)
ψεΐκκος
ψελάδι
ψελιάζω
ψελιανίσκω
ψελίτσικο
ψελλίζω
ψέλνω
ψέλος
ψέμα
ψεματάς
ψεματιάρης
ψεματιώνας
ψεματιώτικος
ψέργω
ψεύτης
ψευτίτικος
ψηλά
ψηλίτσικα

ψέλος (ουσ. ουδ.) ψέλος [ˈpselos] Αξ. ψέ'ος [ˈpseos] Φάρασ. ψέλο [ˈpselo] Ανακ. Από το επίθ. ψηλός, όπου και τύπ. ψελός, υποχωρητ. Πβ. και ήδη νεότ. ουσ. το ψῆλος.

Ύψος ό.π.τ. : Το ψέος του κατζίουν (Το ύψος των βράχων) Φάρασ. -ΚΜΣ-ΚΠ345Β Εδά σο ψέλο, ασ' σα μιναρέδια απάνω να μη βγ̇ει (Τόση (η εκκλησία) στο ύψος, ώστε να μην βγει πάνω από τους μιναρέδες) Ανακ. -Κωστ.Α. Συνών. αψέλωμα, μπόι :1, ψηλοσύνη

ψέμα ( ουσ. ουδ. ) ψέμα [ˈpsema] Γούρδ., Μισθ., Ουλαγ., Φάρασ., Φλογ. Πληθ. ψέματα [ˈpsemata] Αξ., Αραβαν., Σίλ., Φάρασ. ...