ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ντουλγκέρης ( ουσ. αρσ. ) ντουλγκέρης [dulˈɟeris] Σίλ. ντουλγκέρ [dulˈɟer] Φάρασ. ντουλγκα̈́ρ [dulˈgær] Φάρασ. ντουλκέρ'ς [dulˈcers] Μαλακ. τουλκέρης [tulˈceris] Σινασσ., Φάρασ. τουλκέρ' [tulˈcer] Φάρασ. τουλκα̈́ρ' [tulˈcær] Αφσάρ. ντϋλκιάρης [dylˈcaris] Σίλ. ...

ντούλη (ουσ.) ντουλ [dul] Ουλαγ. ντούλη [ˈduli] Τσουχούρ. τούλη [ˈtuli] Τσουχούρ., Φάρασ. τουλ [tul] Φάρασ. Από το τουρκ ουσ. dul = χήρος -α (< παλ. τουρκ. tul), όπου και διαλεκτ. τύπ. tul (THADS, λ. tul II).

Χήρα ό.π.τ. : Aν ντούλη γραία (Μια γριά γυναίκα) Τσουχούρ. -Dawk. Σ’ ε χωρίος ήτουν α ναίκα τουλ γαρί (Σε ένα χωριό ήταν μιά γυναίκα χήρα γυναίκα) Φάρασ. -Παπαδ. Η παπαδία ’πόμ'νινι τούλη (Η παπαδιά απέμεινε χήρα) Τσουχούρ. -ΑΠΥ-Bağr. Συνών. χήρα

ντουμάνι ( ουσ. ουδ. ) ντουμάνι [duˈmani] Αξ., Σίλ., Τσελτ. ντουμάν' [duˈman ] Ανακ., Αραβαν., Μαλακ., Μισθ., Τροχ. τουμα̈́νι [tuˈmæni] Αφσάρ. τουμάνι [tuˈmani] Φάρασ. τουμένι [tuˈmeni] Φάρασ. Αρσ. ντουμάνος [duˈmanos] Ανακ., Δίλ., Φλογ. τουμάνος [tuˈmanos] Φλογ. ντουμάνης [duˈmanis] Δίλ. ...