ντουντάκι (ουσ. ουδ.) ντουdάχ' [duˈdax] Δίλ.

Δίλα

ντάκ' [dak] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

τουτάχ̇ι [tuˈtaxi] Αφσάρ., Κίσκ., Σατ., Τσουχούρ., Φκόσ.

Αφσάρι, Κίσκα, Σατί, Τσουχούρι, Φκόσι

Πληθ. ντουdάχγια [duˈdaxʝa] Αξ.

Αξός

ντάκια [ˈdaca] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

Από το τουρκ. ουσ. dudak = χείλος (< παλ. τουρκ. tutak), όπου και διαλεκτ. τύπ. tutak.

Χείλoς ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. χείλος

ντουντούκι ( ουσ. ουδ. ) ντουντούκ' [duˈduk] Σινασσ. τουτούκι [tuˈtuci] Φάρασ. ντϋdΰκι [dyˈdyci] Αραβαν. ντουdούκια [duˈduca] Μισθ. ...