καντέρι (ουσ. ουδ.) κ͑αdέρι [kʰaˈderi] Φάρασ.

Φάρασα

χαdέρ' [xaˈder] Αξ.

Αξός

γατέρι [ɣaˈteri] Φάρασ.

Φάρασα

γατα̈́ρι [ɣaˈtæri] Αφσάρ., Τσουχούρ.

Αφσάρι, Τσουχούρι

qατέρι [qaˈteri] Φλογ.

Φλογητά

Από το τουρκ. ουσ. kader = μοίρα, πεπρωμένο (< αραβ. ḳadar = α) μέτρηση, εκτίμηση β) πεπρωμένο).

1. Μοίρα, πεπρωμένο Αφσάρ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φλογ.

Αφσάρι, Τσουχούρι, Φάρασα, Φλογητά

: Το τσακ έπεσε σο ολιόμ Γιαννάκ, κ' ικείνο ¨qατερί μ¨ 'πεν (O κλήρος έπεσε στο δόλιο τον Γιαννάκη, κι εκείνος είπε: «είναι η μοίρα μου») Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

2. Παράδειγμα, υπόδειγμα Αξ.

Αξός

: Απ' εμέ έπαρ' χαdέρ' (Από μένα πάρε παράδειγμα) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

καντζίκ ( ουσ. ουδ. ) qανdζίχ [qanˈdzix] Μαλακ. γανdζούκ [ɣanˈdzuk] Μισθ., Φάρασ. γανdζ̑ίχ [ɣanˈdʒix] Δίλ., Τσαρικ. Θηλ. γαντσούχα [ɣantʃuxa] Μισθ. γανdζ̑ίχ’σσα [ɣanˈdʒixsa] Σίλ. ...