καντάρι (ουσ. ουδ.) κανdάρι [kanˈdari] Κίσκ., Μαλακ.

Κίσκα, Μαλακοπή

γκανdάρ' [ganˈdar] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

qανdάρ' [qanˈdar] Φλογ.

Φλογητά

γαντ͑άρι [ɣanˈtʰari] Σίλ.

Σίλλη

γανdάρι [ɣanˈdari] Φάρασ.

Φάρασα

γανdάρ' [ɣanˈdar] Μισθ.

Μισθί

Πληθ. κανdάρια [kanˈdarʝa] Αραβαν.

Αραβανί

Από το μεσν. ουσ. καντάριον < κεντηνάριον (< λατιν. centenarium). Πβ. και τουρκ. kantar < αραβ. qintar.

1. Καντάρι, μονάδα βάρους ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ένα γανdαριού αλεύιρ' σ̑άνιξαμ' ’να γαζά ψωμιά (Με την ποσότητα ενός κανταριού αλεύρι φτιάχναμε ένα σωρό ψωμιά) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

|| Φρ. Δίτει τα μο το χουλιέρι τσ̑αι παίρει τα μο το γανdάρι (Τα δίνει με το κουτάλι και τα παίρνει με το καντάρι˙ Για αυτούς που βοηθούν με ιδιοτέλεια) Φάρασ.

Φάρασα

-Κελεκ.

Κελεκίδης 2005

2. Ζυγαριά ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Πηάγασαν το τζαναβάρι σο χασάπη, δέβασαν το ζινdζί σο κανdάρι, έβκην εκατόν εξήνdα χιάδα (Πήγαν το θηρίο στον χασάπη, πέρασαν την αλυσίδα στην ζυγαριά, βγήκε εκατόν εξήντα οκάδες) Κίσκ.

Κίσκα

-Παπαδ.

Παπαδόπουλος 2012

|| Ασμ. Φέρε βρούδια, βρούδιαζέ τα
και κανdάρι, ζύγαζέ τα (Φέρε βούρλα, πέρασέ τα
και καντάρι, ζύγισέ τα) Μαλακ.

Μαλακοπή

-ΚΜΣ-Τραγ.

ΚΜΣ-CD-2002

Συνών. ζύγι :1

κανταριά ( ουσ. θηλ. ) γανdαριά [ɣandaˈrʝa] Μισθ. ...