τζαντί (ουσ.) τζ̑αdι̂́ [dʒaˈdɯ] Αραβαν., Γούρδ., Τελμ., Τροχ., Φλογ.

Αραβανί, Γούρδονος, Τελμησσός, Τροχός, Φλογητά

τζαζού [dzaˈzu] Φάρασ.

Φάρασα

τζαdι̂́σα [dza'dɯsa] Αξ., Μισθ.

Αξός, Μισθί

τζατι̂́σα [dzaˈtɯsa] Μαλακ.

Μαλακοπή

τζαdούσα [dzaˈdusa] Μισθ., Φάρασ.

Μισθί, Φάρασα

τζαζίσα [dzaˈzisa] Αφσάρ., Τσουχούρ.

Αφσάρι, Τσουχούρι

Από το τουρκ. ουσ. cadı (< περσ. cādū ή cāḏu), όπου και παλ. τύπ. cādū, cādı, cāzū, cāzı (Nişanyan 2002-2022, λ. cadı) = α) μάγισσα β) βρυκόλακας. Οι τύπ. τζαdίσα, τζαdούσα αναλογ. προς άλλα θηλ. σε -ίσα, -ούσα%i.

1. Βρυκόλακας, απέθαντος Φλογ.

Φλογητά

Συνών. βορκόλακας

2. Μάγισσα ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Εκεί τζ̑αdι̂́σες πάλ’ το είδαν (Εκείνες οι μάγισσες πάλι τον είδαν) Τελμ.

Τελμησσός

-Dawk.

Dawkins 1916

|| Φρ. Τζ̑αdι̂́ κ͑αρά (Μάγισσα γυναίκα˙ μάγισσα) Φλογ., Γούρδ., Τροχ.

Φλογητά, Γούρδονος, Τροχός

-Dawk.

Dawkins 1916

Τζ̑αdι̂́ κ͑αρι̂́ (Μάγισσα γυναίκα˙ το ίδιο) Φλογ.

Φλογητά

-Dawk.

Dawkins 1916

Τσατίκαρα (Μάγισσα γυναίκα˙ ομοίωμα που το τοποθετούσαν στον νάρθηκα της εκκλησίας την παραμονή των Φώτων και το έκαιγαν κατά το έθιμο του Σιφώτη) -ΙΛΝΕ 811

Τσιτσόπουλος 1962

3. Παλιογυναίκα, πόρνη Μισθ.

Μισθί

Τροποποιήθηκε: 17/08/2025

τζάνω ( ρ. ) τζ̑άνου ['dʒanu] Μισθ. ...