τζαντί (ουσ.) τζ̑αντι̂́ [dʒaˈdɯ] Αραβαν., Γούρδ., Τελμ., Φλογ.

Αραβανί, Γούρδονος, Τελμησσός, Φλογητά

τζαζού [dzaˈzu] Φάρασ.

Φάρασα

τζαντι̂́σα [dza'dɯsa] Αξ., Μισθ.

Αξός, Μισθί

τζατι̂́σα [dzaˈtɯsa] Μαλακ.

Μαλακοπή

τζαντούσα [dzaˈdusa] Μισθ., Φάρασ.

Μισθί, Φάρασα

τζαζίσα [dzaˈzisa] Αφσάρ., Τσουχούρ.

Αφσάρι, Τσουχούρι

Από το τουρκ. ουσ. cadı (< περσ. cādū ή cāḏu), όπου και παλ. τύπ. cādū, cādı, cāzū, cāzı (Nişanyan 2002-2022, λ. cadı) = α) μάγισσα β) βρυκόλακας. Οι τύπ. τζαντίσσα, τζαντούσσα αναλογ. προς άλλα θηλ. σε -ίσα, -ούσα.

1. Βρυκόλακας, απέθαντος Φλογ.

Φλογητά

Συνών. βορκόλακας

2. Μάγισσα ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Εκεί τζ̑αντι̂́σες πάλ' το είδαν (Εκείνες οι μάγισσες πάλι τον είδαν) Τελμ.

Τελμησσός

-Dawk.

Dawkins 1916

|| Φρ. Τζ̑αντι̂́ κ͑αρά (μάγισσα γυναίκα˙ μάγισσα) Φλογ., Γούρδ.

Φλογητά, Γούρδονος

-Dawk.

Dawkins 1916

Τζ̑αντι̂́ κ͑αρι̂́ (μάγισσα γυναίκα˙ μάγισσα) Φλογ.

Φλογητά

-Dawk.

Dawkins 1916

Τσατίκαρα (Μάγισσα γυναίκα˙ ομοίωμα που το τοποθετούσαν στον νάρθηκα της εκκλησίας την παραμονή των Φώτων και το έκαιγαν κατά το έθιμο του Σιφώτη) -ΙΛΝΕ 811

Τσιτσόπουλος 1962

3. Παλιογυναίκα, πόρνη Μισθ.

Μισθί

τζάνω ( ρ. ) τζ̑άνου ['dʒanu] Μισθ. ...