αλαμαλίδι (ουσ. ουδ.) αλαμαλίδ' [alamaˈlið] Ανακ., Μαλακ., Σίλατ., Φλογ.

Ανακού, Μαλακοπή, Σίλατα, Φλογητά

αλαμαλίρ' [alamaˈlir] Αραβαν., Γούρδ.

Αραβανί, Γούρδονος

αλαμαλί [alamaˈli] Αξ., Γούρδ., Δίλ., Μισθ., Σίλατ., Σίλ., Φλογ.

Αξός, Γούρδονος, Δίλα, Μισθί, Σίλατα, Σίλλη, Φλογητά

αναμαλίδ' [anamaˈlið] Ανακ., Σινασσ., Τελμ.

Ανακού, Σινασσός, Τελμησσός

νεμαλίδι [nemaˈliði] Φάρασ.

Φάρασα

νιμαλίδι [nimaˈliði] Φάρασ.

Φάρασα

νεμολίδι [nemoˈliði] Φάρασ.

Φάρασα

ραμαλίρ' [ramaˈlir] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

Από το μεσν. ουσ. δαμαλίδα και το υποκορ. επίθμ. -ιον > -ι. Για την τροπή [ð] > [l] πβ. δίψα > λίψα. Ο τύπ. αναμαλίδι λόγω συνεκφοράς με το αόρ. άρθρ. ένα.

Δαμάλι, αγελάδα μικρής ηλικίας πριν γεννήσει ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Χάγεν 'να αλαμαλί (Χάθηκε ένα δαμάλι) Αξ.

Αξός

-Μαυροχ.

Μαυροχαλυβίδης 1990

Το βόρ' όν' έν' μικρό λεν το ταυρί, χτσήνογιου το μικρό λεν το αλαμαλί (Το βόδι όταν είναι μικρό το λένε ταυρί, της αγελάδας το μικρό το λένε δαμάλι) Γούρδ.

Γούρδονος

-ΙΛΝΕ

ΙΛΝΕ

Ρίφτουν σο τσ̑ουφάλι τ' ένα αλαμαλί (Της χαρίζουν ένα δαμάλι) Μισθ.

Μισθί

-Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

Χάρ’τα τσ̑αι α νεμολίδι τσ̑αι πένdε 'ίδε τσ̑αι δύο αργατού 'μπέλι (Χάρισέ της (ενν. της νύφης) και ένα δαμάλι, και πέντε γίδια και ένα αμπέλι δύο εργατών) Φάρασ.

Φάρασα

-ΚΜΣ-Θεοδ.

ΚΜΣ-Θεοδωρίδη 2017

|| Ασμ. Γιαννάκη μου ας σε δώκω τη Χουρσή-Σελάμ, ας ποίκω και το γάμος
σαν του ρωμιού, ας σφάξω άγρια αλαμαλίδια (Γιαννάκη μου, ας σου δώσε την Χρυσή-Σελάμ, ας κάνω και γάμο
κατά τo ρωμέικο (χριστιανικό) έθος, ας σφάξω άγρια γελάδια) Τελμ.

Τελμησσός

-Αινατζ.

Αϊνατζόγλου 1883

Πβ. αλαμαλιδόκκο

αλαμαλιδόκκο ( ουσ. ουδ. ) νεμαλιδούκκο [nemaliˈðuko] Φάρασ. ...