ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

καπλαντίζω ( ρ. ) καπλανdίζω [kaplanˈdizu] Γούρδ. γαπλανdίζου [ɣaplanˈdizu] Φάρασ. γαπλανdώου [ɣaplanˈdou] Φάρασ. ...

καπνάτης (ουσ. αρσ.) καπνάτ'ς [kapnats] Φάρασ. καπνάτ' [kapˈnat] Αφσάρ. Από το ουσ. κάπνη και το παραγωγ. επίθμ. -ἀτης.

Σε παραδοσιακό έθιμο γάμου, φίλος του αρραβωνιαστικού που φύλαγε την καπνοδόχο του σπιτιού της μνηστής την ώρα της επισκέψεώς του, για να μην την γκρεμίσουν αυτοί που πιθανώς θα ήθελαν να χαλάσουν τον γάμο αποδεικνύοντας την απρονοησία του ό.π.τ.

κάπνη ( ουσ. θηλ. ) κάπνη [ˈkapni] Αραβαν., Αφσάρ., Μισθ., Ποτάμ., Σατ., Σεμέντρ., Σίλατ., Σίλ., Σινασσ., Τελμ., Τροχ., Τσαρικ., Τσελτ., Φάρασ., Φερτάκ., Φκόσ., Φλογ. κάπινη [ˈkapini] Σινασσ. κάπιν' [ˈkapin] Δίλ., Μισθ., Σίλατ., Τελμ., Τσαρικ. κάπεν' [ˈkapen] Τσαρικ. Ουδ. καπνί [kaˈpni] Γούρδ., Τροχ. κάπνο [ˈkapno] Φλογ. καπ [kap] Ανακ., Αξ., Μαλακ., Τροχ. Πληθ. κάπνις [ˈkapnis] Μισθ. κάπια [ˈkapça] Μαλακ. ...