γαραγούτσι (ουσ. ουδ.) γαραγούτσ' [ɣaraˈɣuts] Μισθ.

Μισθί

γαραγούσ̑ι [ɣaraˈɣuʃi] Φάρασ.

Φάρασα

γαραγούσ' [ɣaraˈɣus] Σινασσ.

Σινασσός

γαράγουσ̑ου [ɣaˈraɣuʃu] Σίλ.

Σίλλη

καρακούς [karaˈkus] Αραβ.

Αραβισσός

Από το τουρκ. ουσ. karakuş = α) αετός β) ως διαλεκτ. σημ., ψαρόνι.

1. Μεγάλο γεράκι Μισθ., Σινασσ., Φάρασ.

Μισθί, Σινασσός, Φάρασα

Πβ. αλιτζής :1, ατματζάς :1

2. Xελιδόνι Αραβ., Σίλ.

Αραβισσός, Σίλλη

: Κόρες, ήρτασι τα γαράγουσ̑ου (Κορίτσια, ήρθαν τα χελιδόνια) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

Συνών. χελιδόνι

γαραλαΐζω ( ρ. ) γαραλαΐζου [ɣaralaˈizu] Μισθ. ...