ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

σασαλαντώ ( ρ. ) Αόρ. σ̑ασ̑'λάτ'σα [ʃaˈʃlatsa] Αφσάρ. ...

σάσι (επίθ.) σ̑άσ̑ι [ˈʃaʃi] Σίλ., Φάρασ. Από το τουρκ. επίθ. şaşı =αλλήθωρος, όπου και διαλεκτ. τύπ. şaş (THADS, λ. şaş II).

Αλλήθωρος

σασιρντίζω ( ρ. ) σ̑ασ̑ι̂ρντίζω [ʃaʃɯr'dɯzo] Αξ., Σεμέντρ. σ̑ασ̑ι̂ρτίζω [ʃaʃir'tizo] Μαλακ. σ̑άσ̑ουρτίζου [ʃaʃurˈtizu] Φάρασ. σ̑ασ̑ιρντώ [ʃaʃirˈdo] Φλογ. σ̑ασ̑ουρντώ [ʃaʃurˈdo] Σίλ. σ̑άσ̑ουρντάω [ʃaʃurˈdao] Φάρασ. σαστιρντίζου [sastirˈdizu] Μισθ. ...