ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

πικρός ( επίθ. ) πικρός [piˈkros] Σίλ. πικρό [piˈkro] Αραβαν., Γούρδ., Φλογ. π͑ικρό [pʰiˈkro] Αξ. πρικός [priˈkos] Φάρασ. μπρικό [briˈko] Φάρασ. ...

πικρούμαι (ρ.) πικρούμαι [piˈkrume] Σινασσ. Από το μεταγν. ρ. πικρόομαι-οῦμαι = γίνομαι πικρός. Η λ. Πόντ.

Πικραίνομαι : Ίσαμ' ετό μη πικρούσαι (Μην πικραίνεσαι τόσο) Σινασσ. -ΚΜΣ-Έξοδος Β Συνών. ατζιλαντώ, μαυρώνω, πικριανίσκω

πιλάφι ( ουσ. ουδ. ) π͑ιλάφι [pʰi'lafi] Φάρασ. πιλάφ' [pi'laf] Ανακ., Μισθ., Ουλαγ., Σινασσ., Φλογ. π͑ιλέβι [pʰiˈlevi] Σίλ. πιλέβ' [pi'lev] Αξ. πιλέφ' [pi'lef] Δίλ., Μαλακ., Σινασσ., Φλογ. Πληθ. πιλάβια [pi'lavʝa] Σίλ. πιλέβια [pi'levʝa] Αξ. ...