ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

νταγιάχι ( ουσ. ουδ. ) νταγιάκ [daˈʝak] Μαλακ. νταϊάχ' [daiʹax] Μισθ. ταγιάχ̇ι [taˈʝaxi] Φάρασ. ...

νταγιαχλατίζω (ρ.) ταγιαχλατίζω [taʝaxlaˈtizo] Φάρασ. ταγιαχλατώ [taʝaxlaˈtο] Φάρασ. Από τον αόρ. του τουρκ. ρ. dayaklamak = στηρίζω, όπου και διαλεκτ. τύπ. dayahlamak.

Στηρίζω ό.π.τ.

νταγιλντίζω ( ρ. ) νταγι̂λντι̂́ζω [daɣɯlˈdɯzo] Αξ., Μαλακ., Τροχ. νταγι̂λντίζου [daɣɯlˈdizu] Μισθ. νταγουλντίζου [daɣulˈdizu] Μισθ. νταγι̂λντώ [daɣɯlˈdo] Ουλαγ., Φλογ. ταγι̂λτώ [taɣɯlˈto] Φλογ. νταγουλντώ [daɣulˈdo] Μισθ. Αόρ. νταγι̂́λτ'σα [daˈɣɯltsa] Μισθ., Τροχ. νταγι̂́λσα [daˈɣɯlsa] Γούρδ., Φλογ. νταγούλτ'σα [daɣulˈtsa] Μισθ. νταγι̂́λτζησα [daˈɣɯldzisa] Σίλ. ...