ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

θα
θάλασσα
θάλι
θαλιέρης
θάλλω
θαλόκκο
θαλώνα
θαμνί
θαμνόκκο
θανατικό
θάνατος
θανή
θαρραίνω
θαρρεύω
θάσι
θαύμα
θαυμάζομαι
θαυματίζω
θαυματουργός
θείος
θέκνημα

θαλόκκο ( ουσ. ουδ. ) θαλόκ-κο [θa'lokko] Φάρασ. ...

θαλώνα (επίθ.) θαλώνα [θaˈlona] Φάρασ., Φκόσ. Από το ουσ. λιθάρι, όπου και τύπ. θάλι, και το παραγωγ. επίθμ. -ώνας.

Πέτρινος ό.π.τ. : Θαλώνα μύος (Πέτρινος μύλος) Φκόσ. -ΚΜΣ-ΚΠ373 Ο τοιέχος ένι θαλώνα (Ο τοίχος είναι πέτρινος) Φάρασ. -Αναστασ. Συνών. τεριώνας, χταριώνας

Τροποποιήθηκε: 29/06/2025

θαμνί ( ουσ. ουδ. ) θαμνί [θaˈmni] Αφσάρ., Σατ., Φάρασ., Φκόσ. ...