θαυματουργός (επίθ.) ταματουργός [tamatuˈrɣos] Γούρδ.

Γούρδονος

θαγματερό [θaɣmateˈro] Φλογ.

Φλογητά

ταματερό [tamateˈro] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

Θηλ. σαματουργούσα [samaturˈɣusa] Σίλ.

Σίλλη

Mεταγν. επίθ. θαυματουργός. Η λ. από την εκκλ. παράδ.

Θαυματουργός ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Θαγματερό νεκκλησ̑ά (Θαυματουργή εκκλησία) ό.π.τ.

ό.π.τ.

β. Ως ουσ., θαυματοργός άγιος Φερτάκ.

Φερτάκαινα

Συνών. μουτσουζετλούς

θείος ( ουσ. ) θείος [ˈθios] Φάρασ. τ͑είος [ˈtʰios] Αξ., Μισθ. Θηλ. θεία [ˈθia] Φάρασ. χεία [ˈçia] Αραβαν. τεία [ˈtia] Αραβ., Μισθ. τ͑ειά [tʰça] Αξ., Γούρδ. ηρχεία [iˈrcia] Γούρδ. ...