ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

διψάω ( ρ. ) διψώ [ðiˈpso] Σινασσ. διψάου [ðiˈpsau] Φάρασ. λιψώ [liˈpsο] Μισθ., Σίλ., Τσαρικ., Τσουχούρ. λιψάζω [liˈpsazo] Σεμέντρ. διψανίσ̑κω [ðipsaˈniʃko] Ανακ., Σίλατ. λιψανίσκω [lipsaˈnisko] Αξ., Φλογ. λιψανίσ̑κου [lipsaˈniʃku] Μισθ. Παρατατ. λίψανα [ˈlipsana ] Σίλατ. λιψάνgα [liˈpsaŋga] Τσουχούρ. Αόρ. εδίψησα [eˈðipsisa] Τελμ. ...

δοίκημα (ουσ. ουδ.) δοίκημα [ˈðicima] Φλογ. δοίκεμα [ˈðicema] Αραβαν. ντοίκεμα [ˈdicema] Αραβαν. ντοίτσ̑ημα [ˈditʃima] Μισθ. Από το μεταγν. ουσ. διοίκημα = διοικητική πράξη.

Παντρειά ό.π.τ. : Το παιΐν δαρά κρεύ’ δοίκημα (Το παιδί τώρα γυρεύει παντρειά) Φλογ. -ΙΛΝΕ 7 Συνών. εβλέντημα

δοικώ ( ρ. ) δοικώ [ðiˈko] Φλογ. ντοικώ [diˈko] Αξ., Μισθ. δοικίζω [ðiˈcizo] Ανακ., Σινασσ. ντοικίζω [diˈcizo] Αραβαν. ντοιτσ̑ίζου [diˈtʃizu] Μισθ. Αόρ. ντοίκισα [ˈdicisa] Γούρδ. δοίκ'σα [ˈðiksa] Αξ., Σινασσ. ντοίτσ̑ησα [ˈditʃisa] Μισθ. Υποτ. δοικήσω [ðiˈciso] Φλογ. ντοικίσω [diˈcisο] Αραβαν., Γούρδ. ...