ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κόσμος ( ουσ. αρσ. ) κόσμος [ˈkozmos] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Φερτάκ., Φλογ. κόσμους [ˈkozmus] Αφσάρ., Μισθ., Σίλ., Τσουχούρ., Φάρασ. γκόσμους [ˈgozmus] Μισθ. ονgόσμος [oŋ΄gozmos] Ουλαγ. Γεν. κόσμου [ˈkozmu] Αφσάρ., Σίλ., Φάρασ. κοσμού [koˈzmu] Σίλ. κοσμονού [kozmoˈnu] Ανακ., Μισθ. κόσμοσγιου [ˈkozmozʝu] Αξ. Πληθ. κόσμοσγια [ˈkozmozʝa] Αραβαν. ...

κοσούς (ουσ. ουδ.) κοσι̂́ς [koˈsɯs] Φλογ. κöσούς [køˈsus] Μισθ. γκοσού [goˈsu] Ανακ. γκιοζσούζης [ɉozˈsuzis] Σίλατ. Από το τουρκ. ουσ. gözsüz = α) τυφλός β) διαλεκτ. τυφλοπόντικας. Πβ. κοστούς

Τυφλοπόντικας ό.π.τ.

κοστέκι ( ουσ. ουδ. ) κ͑οστέκ [kʰoˈstek] Ανακ., Σινασσ. ...