κοτζακλάντημα (ουσ. ουδ.) qοdζακλάτημα [qodzaˈklatima] Μαλακ.

Μαλακοπή

γουτσ̑αχλάτημα [ɣutʃaˈxlatima] Φάρασ.

Φάρασα

γοdζ̑ακλάιμα [ɣodʒaˈklaima] Μισθ.

Μισθί

γκοdζακλάτημα [godzaˈklatima] Φλογ.

Φλογητά

Από το ρ. κοτζακλαντίζω, όπου και τύπ. γουτσ̑αχλατώ, και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Αγκάλιασμα ό.π.τ.

ό.π.τ.

κοτζακλαντίζω ( ρ. ) κοdζ̑ακλαdίζω [kodʒaklaˈdizo] Φλογ. γοdζακλαdι̂́ζω [ɣodzaklaˈdɯzo] Αξ., Αραβαν. γοdζακλαdι̂́ζου [ɣodzaklaˈdɯzu] Αξ. γουτσ̑αχλατίζου [ɣutʃaxlaˈtizu] Φάρασ. qoτζακλατίζω [qοdzaklaˈtizo] Μαλακ. χοdζακλατίζου [xodzaklaˈtizu] Μαλακ. γοτζακλαΐζου [ɣodzaklaˈizu] Σίλ. qοdζ̑ακλαdώ [qodʒaklaˈdo] Σίλ. κοτσ̑ακλατώ [kotʃaklaˈto] Φλογ. γκοτσ̑ακλατώ [gotʃaklaˈto] Φλογ. ...