ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

πρασίδι ( ουσ. ) πρασίδι [praˈsiði] Σινασσ., Φερτάκ. πρασίδ' [praˈsið] Σινασσ., Φερτάκ. πρασ̑ίδι [praˈʃiði] Μισθ. πρασίτ' [praˈsit] Ποτάμ., Φερτάκ. πρασ̑ίρ' [praˈʃir] Αραβαν. πρασ̑ίχ' [praˈʃix] Αραβαν. πρασ̑ί [praˈʃi] Αξ., Γούρδ., Δίλ., Μισθ., Ουλαγ., Τσαρικ. πραΐδ' [praˈið] Φλογ. ...

πρασινίτσικος (επίθ.) πρασ̑ινίτσικο [praʃiˈnitsiko] Φλογ. Από το επίθ. πράσινος και το παραγωγ. επίθμ. -ίτσικος.

Καταπράσινος

πράσινος ( επίθ. ) πράσ̑ινους [ˈpraʃinus] Σίλ. πράσ̑ινο [ˈpraʃino] Ανακ. πράσ̑ινου [ˈpraʃinu] Μισθ. ...