πράσο (ουσ.) πράσου [ˈprasu] Σίλ.

Σίλλη

Θηλ. πράσα [ˈprasa] Φάρασ.

Φάρασα

πράξα [ˈpraksa] Μισθ.

Μισθί

Αρχ. ουσ. πράσον. Ο τύπ. θηλ. πράσα με μεταπλ. βάσει του πληθ.· ο μεταπλ. ήδη νεότ.

Το βρώσιμο λαχανικό Άλλιον το αμπελόπρασον (Allium ampeloprasum), κοινώς πράσο ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Γίνισκάν μας ψωμιά, πράξις, λάχανα, ζεϊτίνια (Μας έδιναν ψωμιά, πράσα, λάχανα, ελιές) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-Καρατσ.

ΑΠΥ-Καρατσ.

πρέπω ( ρ. ) πρέπω [ˈprepo] Ποτάμ., Φάρασ. γ', Εν. πρέπει [ˈprepi] Σινασσ., Φάρασ. πρέπ' [prep] Μισθ., Σίλ., Σινασσ., Τζαλ. πρέφτει [ˈprefti] Φάρασ. Παρατατ. έπρεφκε [ˈeprefce] Φάρασ. πρεφτίνκε [preˈftince] Φάρασ. Παθ., γ', Πληθ. πρέπουνdαι [ˈprepunde] Φλογ. ...