χεντιγιέ
(ουσ. ουδ.)
χεdιγέ
[çediˈʝe]
Σίλ., Φλογ.
χεdιέ
[çeˈdʝe]
Σίλ.
Αρσ.
χεdιγιές
[çediˈʝes]
Φλογ.
Πληθ.
χεdιγιέδες
[çediˈʝeðes]
Φλογ.
χετιγιέδια
[çetiʝeðʝa]
Φλογ.
Από το τουρκ. ουσ. hediye (< αραβ.) = α) δώρο β) τιμή, όπου και διαλεκτ. τύπ. hedye.
1. Γαμήλιο δώρο
Σίλ., Φλογ.
:
Τοπλάγησι ούλα τα χεdιέ, μποίκιν τα ένα μέγα μποχτζά
(Μάζεψε όλα τα γαμήλια δώρα, τα έκανε ένα μεγάλο μπόγο)
Σίλ.
-ΚΜΣ-ΛΚ5
Κόρασα τσόλια λίγα, χετιγιέδια σο πεθερά μ', σο μάνα μ', σο βα μ', σο ζάζα μ'
(Aγόρασα λίγα ρούχα, δώρα για την πεθερά μου, τη μάνα μου, τον πατέρα μου, την θεία μου)
Φλογ.
-ΙΛΝΕ 811
Συνών.
αρμαγάς, γαλαγάτι :1, μποχτσάς
2. Δώρο προσφερόμενο προς αδελφοποιτό
Φλογ.
3. Αφιέρωμα
Τελμ.
:
Δώσ' μας ένα παιδί και πάλι να το δέκουμ' σο Σεϊρεdουλάχ, να το κάνουμ' χεdιγέ σο Σεϊρεdουλάχ
(Δώσ' μας (σ' εμάς τους άτεκνους) έναπ ιαδί κι εμείς θα το δώσουμε στο(ν ναό του) Σεϊρεντουλάχ, θα το κάνουμε δώρο στο(ν ναό του) Σεϊρεντουλάχ)
Τελμ.
-ΚΜΣ-Θεοδ.