μεσημερινός (επίθ.) μεσημερ'νό [mesimerʹno] Σινασσ.

Σινασσός

μεσ'μερ'νό [mesmerˈno] Γούρδ., Σίλατ.

Γούρδονος, Σίλατα

μεσ̑΄μερ'νό [meʃmerˈno] Αραβαν.

Αραβανί

Γεν. μισιμερ'νού [misimerʹnu] Μισθ.

Μισθί

Μεσν. επίθ. μεσημερινός, το οπ. από το ουσ. μεσημέρι και το παραγωγ. επίθμ. -ινός.

1. Μεσημεριανός ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Μεσ̑'μερ'νό το ύπνος (Ο μεσημεριανός ύπνος) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

|| Ασμ. Αργά ας λουστεί καλάνα μου, αργ' ας πλυθεί καλή μου,
αργ' ας φέρ' το γεύμα μου, γεύμα το μεσ'μερ'νό μου (Αργά ας λουστεί η γυναίκα μου, αργά ας πλυθεί η καλή μου,
αργά ας φέρει το γεύμα μου, το γεύμα το μεσημεριανό μου) Σίλατ.

Σίλατα

-Χωλόπ.Μ.

Χωλόπουλος 1905

2. To oυδ. ως ουσ., το μεσημεριανό γεύμα Σινασσ.

Σινασσός

μεσιακός ( επίθ. ) μεσακός [mesaˈkos] Σίλ. μεσ̑εκός [meʃeˈkos] Σίλ. μεσ̑ικός [meʃiʹkos] Σίλ. Θηλ. μεσ̑εκή [meʃeˈci] Σίλ. μεσ̑ική [meʃiʹci] Σίλ. Ουδ. μεσακό [mesaˈko] Σινασσ. μέσακo [ˈmesako] Τελμ. ...