ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

πακλατίζω ( ρ. ) πακλατίζω [paklaˈtizo] Αφσάρ., Φάρασ. π͑ακλαΐζου [pʰaˈklaizu] Μισθ. π͑ακλαdώ [pʰaklaˈdo] Σίλ. πακ͑λατώ [pakʰla'to] Τσουχούρ., Φάρασ. πεκλεdού [pekleˈdu] Ουλαγ. Παρατατ. π͑ακλάιζα [pʰaˈklaiza] Μισθ. Αόρ. πακλάτ'σα [paˈklatsa] Μισθ. πεκλέν'σα [peˈklensa] Ουλαγ. Παθ., Αόρ. πακλατίστα [paklaˈtista] Φκόσ. ...

πακλίγι (ουσ. ουδ.) πακλίγι [paˈkliʝi] Σίλ. Από το τουρκ. ουσ. paklık = α) καθαριότητα β) καθαρότητα.

Καθαριότητα : Κεί' τ' Σίλλιας μας πακλίγι! (Εκείνη η καθαριότητα (των νοικοκυρών) της Σίλλης μας!) Σίλ. -Καρίπ. Αφήστιν κι πακλίγιν τους (Aφήστε πια η καθαριότητά τους!) Σίλ. -Καρίπ.

πακράτσι ( ουσ. ουδ. ) παχράτσ' [paˈxrats] Δίλ., Μισθ. παρχάτσ' [parˈxats] Σινασσ. παρκάτζ' [parˈkadz] Σινασσ. παρχάτσι [parˈxatsi] Φάρασ. ...