παλεύω (ρ.) παλεύω [paˈlevo] Γούρδ.

Γούρδονος

παλεύου [paˈlevu] Μισθ.

Μισθί

παλώ [paˈlo] Αξ., Ποτάμ.

Αξός, Ποτάμια

Παρατατ. πάλνα [ˈpalna] Αξ.

Αξός

Αόρ. πάλεψα [ˈpalepsa] Γούρδ.

Γούρδονος

Υποτ. πάλεψου [ˈpalepsu] Μισθ.

Μισθί

Από το μεσν. ρ. παλεύω, το οπ. από το ουσ. πάλη (θ. παλ-) και το παραγωγ. επίθμ. -εύω. Ο τύπ. παλώ με μεταπλ. με βάση το θ. του αορ.

1. Αγωνίζομαι εναντίον κάποιου σώμα με σώμα, για να τον ρίξω και να τον ακινητοποιήσω στο έδαφος ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Άdε, τις να παλέψει! (Εμπρός, ποιος θα παλέψει!) Μισθ.

Μισθί

-Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

|| Ασμ. Σύρε σύρε Γιαννάκη μ', μετά σένα δεν παλώ,
κι αν παλώ σου θέκνω σε για να σκεφαλίζω σε (Τράβα φύγε Γιαννάκη μου, με σένα δεν παλεύω,
κι αν παλέψω σε νικώ για να σε αποκεφαλίσω) Ποτάμ.

Ποτάμια

-ΚΜΣ-ΚΠ326

ΚΜΣ-ΚΠ326

Συνών. κυλώ :4, μπουγουστώ

2. Καταβάλλω έντονη προσπάθεια για να πετύχω κάτι Μισθ.

Μισθί

: Παλεύου να δα φέρου βόλτα (Παλεύω να τα φέρω βόλτα) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. ογραστίζω, πολεμώ :1, τσαλιστίζω, τσαπαλαντίζω

πάλι ( επίρρ. ) πάλι [ˈpali] Φάρασ. bα [ba] Φάρασ. πάλ’ [pal] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Ουλαγ., Σίλ., Τελμ., Φερτάκ., Φλογ. παρ' [par] Γούρδ. πάλε [ˈpale] Ανακ., Ποτάμ., Σινασσ., Φλογ. ...