ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

λαγουμιτζής ( ουσ. αρσ. ) λαγουμιτζής [laɣumiˈdzis] Σινασσ. ...

λαδερό (ουσ. ουδ.) λαδερό [laðeˈro] Γούρδ., Μαλακ., Σινασσ. λαγερό [laʝeˈro] Αξ. λαδερός [laðeˈros] Αραβαν. λαdερός [ladeˈros] Αραβαν. Νεότ. ουσ. λαδερό (Λεξ. Κριαρ., λ. λαδερός), το οπ. από το νεότ. επίθ. λαδερός με ουσιαστικοπ. Για τους τύπ. -ός βλ. Dawkins (1916: 105).

Πήλινο δοχείο λαδιού ό.π.τ. Συνών. λαδίκα, λαδιώνας :2

λάδι ( ουσ. ουδ. ) λάδι [ˈlaði] Μαλακ. λάδ' [lað] Ανακ., Δίλ., Σινασσ., Φλογ. λά’ι [ˈlai] Μισθ., Μπέηκ. λάdι [ˈladi] Αραβ. λάρι [ˈlari] Σίλ. λάρ' [lar] Αραβαν., Γούρδ. λάγ' [laʝ] Αξ., Ουλαγ. λάζ' [laz] Σεμέντρ. Γεν., Εν. λαγιού [laˈʝu] Αξ. λαϊού [laiˈu] Μισθ. ...