λακίζω (ρ.) λακίζω [laˈcizo] Σινασσ., Φλογ.

Σινασσός, Φλογητά

Αόρ. λάκισα [ˈlacisa] Σινασσ.

Σινασσός

λάκ'σα [ˈlaksa] Σινασσ., Φλογ.

Σινασσός, Φλογητά

Από το αρχ. ρ. λακίζω = ξεσχίζω, πβ. MAMA 1.286 «λακισθεὶς ὑπὸ λύκων» (Φρυγία») καθώς και το αρχ. ουσ. λάκισμα = α) ξεσκλίδι β) (μεσν.) κομμάτι σάρκας, πληγή.

1. Γεμίζω πληγές και ουλές Σινασσ.

Σινασσός

2. Σαπίζω, σήπομαι Φλογ.

Φλογητά

Συνών. ουλτιέζω, τσουρουντίζω

λάκιν ( σύνδ. ) λάκιν [laˈcin] Ουλαγ., Σατ., Σίλ., Τροχ., Φάρασ., Φλογ. ...