αγγελοχτυπιούμαι (ρ.) Αόρ. αγγελοχτυπήθη [anɟeloxtipiˈθi] Σινασσ.

Σινασσός

Μτχ. ανgελοχτυπημένος [anɟeloxtipiˈmenos] Σινασσ.

Σινασσός

αγγελοχτυπημένο [anɟeloxtipiˈmeno] Ανακ.

Ανακού

Από το ουσ. άγγελος καὶ το ρ. χτυπώ.

Πληγώνομαι από τον Χάρο και ψυχορραγώ ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Ασμ. Εκεί έν’ ο Γιαννάκης, αχ, Γιαννάκη μου
δομένος, σκοτωμένος και ορεικείμενος
ανgελοχτυπημένος και αναγνώριστος (Εκεί είναι ο Γιαννάκης, αχ, Γιαννάκη μου
χτυπημένος, σκοτωμένος, που κείται πάνω στα βουνά
πληγωμένος από τον Χάρο και αγνώριστος στην όψη) Σινασσ.

Σινασσός

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

Συνών. αγγελοφορώ, βουρουλντίζω

αγγουριά ( ουσ. θηλ. ) αγγουρα̈́ [aŋguˈræ] Φάρασ. αγγουρέ [aŋguˈre] Φάρασ., Φκόσ. ...