ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

αγγαρεύω ( ρ. ) ανgαρεύω [aŋgaˈrevo] Αραβαν., Γούρδ. ανgαρεύου [aŋgaˈrevu] Μισθ., Σίλ. ...

αγγειό (ουσ. ουδ.) ανgειό [aŋˈɟο] Αξ., Φλογ. ανdζ̑ό [anˈdʒo] Μισθ. αγγί [aŋˈɟi] Φλογ. Aπό το αρχ. ουσ. ἀγγεῖον = δοχείο, ασκός. Ο τύπ. ανgειό ήδη νεότ., και σε πολλά ν.ε. ιδιώματα.

Δερμάτινος ασκός όπου τοποθετείται το τυρί, το βούτυρο κ.ο.κ. ό.π.τ. : Λαγιού ανgειό (Τουλούμι λαδιού) Αξ. -Μαυρ.-Κεσ. Δίνισκαμ’ δυό ανgειά λάδ’ (Δίναμε δύο τουλούμια λάδι) Φλογ. -ΙΛΝΕ 812 Πβ. ασκί :1, βαλοπέτσι, Συνών. δέρμα

αγγελικός ( επίθ. ) ανgελικό [aŋɟeliˈko] Σινασσ., Φάρασ. ...