ντούτου (ουσ. ουδ.) ντούτ͑ου [ˈdutʰu] Μισθ.

Μισθί

ντουτού [duˈtu] Αξ., Μαλακ.

Αξός, Μαλακοπή

Πληθ. ντουτούρια [duˈturʝa] Αραβαν.

Αραβανί

Από το τουρκ. ουσ. tutu = α) ενέχυρο β) διαλεκτ., σημάδι αρραβώνων γ) δώρα αρραβώνων (THADS, λ. tutu), όπου και παλαιότ. και διαλεκτ. τύπ. dutu (Tietze 2016, λ. dutu/tutu).

1. Ενέχυρο Μισθ.

Μισθί

2. Σημάδι αρραβώνα, συνήθως φλουρί Αξ., Αραβαν., Μαλακ.

Αξός, Αραβανί, Μαλακοπή

ντοχαντίζω ( ρ. ) ντοχαντίζου [doxan'dizu] Μισθ. τ͑οχαντίζω [tʰoxanˈdizo] Αφσάρ. τοχαντίζου [toxanˈdizu] Σατ., Φάρασ. τ͑οχαντι-έω [tʰoxandiˈeo] Φάρασ. ...