ντούτου (ουσ. ουδ.) ντούτ͑ου [ˈdutʰu] Μισθ.

Μισθί

ντουτού [duˈtu] Αξ.

Αξός

Πληθ. ντουτούρια [duˈturʝa] Αραβαν.

Αραβανί

Από το τουρκ. ουσ. tutu = α) ενέχυρο β) διαλεκτ. σημ., σημάδι που αρραβώνων γ) δώρα που δίνουν οι αρραβωνιασμένοι (βλ. THADS, λ. tutu I, tutu II, tutu III), όπου και παλαιότ. και διαλεκτ. τύπ. dutu (Tietze 2016, λ. dutu/tutu).

1. Ενέχυρο Μισθ.

Μισθί

2. Σημάδι αρραβώνα, συνήθως φλουρί Αξ., Αραβαν.

Αξός, Αραβανί

ντοχαντίζω ( ρ. ) ντοχαντίζου [doxan'dizu] Μισθ. τ͑οχαντίζω [tʰoxanˈdizo] Αφσάρ. τοχαντίζου [toxanˈdizu] Φάρασ. τ͑οχαντι-έω [tʰoxandiˈeo] Φάρασ. Υποτ. τοχανdίσου [toxanˈdisu] Σατ. ...