ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

εργάτης ( ουσ. ) εργάτης [erˈɣatis] Αξ., Φλογ. εργάτσ̑ης [erˈɣatʃis] Αραβαν., Γούρδ., Σίλ. εργάτ' [erˈɣat] Μισθ. εργκάτ' [erˈgat] Ουλαγ. αργάτης [arˈɣatis] Φάρασ. αργκάτης [arˈgatis] Φάρασ. Πληθ. εργάτοι [erˈɣati] Φάρασ., Φλογ. εργάτ' [erˈɣat] Μισθ., Φλογ. ...

εργατλίκι (ουσ.) εργκατλι̂́κ' [ergatˈlɯk] Ουλαγ., Σίλατ. εργατλι̂́χ' [erɣatˈlɯx] Αξ. Πληθ. εργατλι̂́χγια [erɣatˈlɯxʝa] Αξ. Από του ουσ. εργάτης, όπου και τύπ. εργκάτ', και το παραγωγ. επίθμ. -λίκι.

Μεροκάματο ό.π.τ. Συνών. κουντελίκι, μεροκάματο

εργατό ( ουσ. ουδ. ) εργατό [erɣaˈto] Ανακ., Σινασσ., Φλογ. εργατιού [erɣaˈtçu] Μαλακ. ...