ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Θεός ( ουσ. αρσ. ) Θεός [θeˈos] Τελμ., Φάρασ., Φκόσ., Φλογ. Θεγός [θeˈɣos] Ανακ., Δίλ., Μαλακ., Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ., Φερτάκ., Φλογ. Τεγός [teˈɣos] Φερτάκ. Τεός [teˈos] Αραβαν., Αραβ., Γούρδ., Σεμέντρ. Tεό [teˈo] Φερτάκ. Xεός [çeˈos] Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Τροχ., Τσαρικ. Xεγός [çeˈɣos] Αξ. Χεβός [xeˈvos] Ουλαγ. Χιογός [çoˈɣos] Μισθ. Ιεός [ieˈos] Αραβ. ...

Θεοτόκος (ουσ. θηλ.) Σεγουτόκα [seɣuˈtoka] Σίλ. Μεταγν. επίθ. θεοτόκος. Η λ. από την εκκλ. παράδ.

Η Θεοτόκος, η Παναγία Συνών. Παναγία

θεριακωμένος ( επίθ. ) θεριακωμένος [θerʝakoˈmenos] Σινασσ. ...