ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κεκλίκι ( ουσ. ουδ. ) κ͑εκλίκ' [kʰeˈklik] Ανακ., Δίλ., Φλογ. κεκλίτσ̑' [ceˈklitʃ] Μισθ., Τσαρικ. Θηλ. κεκλίκα [ceˈklika] Ανακ., Αραβαν., Σινασσ. ...

κελαγκί (ουσ. ουδ.) κελαγκί [celanˈɟi] Μισθ. καλαγκός [kalaˈgos] Σινασσ. καλανgούζα [kalanˈguza] Φάρασ. Aπό το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. kelengi (βλ. Καραποτόσογλου 1990-1991: 281), το οπ. από το παλ. τουρκ. keleŋü = είδος ευρασιατικού μικρού ποντικού (Micromys minutus). Η λ. και ποντ. με τον τύπ. καλαγκούδα. Πβ. λαγούρι = είδος αρουραίου σε μεσν. γλωσσάριο από την Μ. Ασία (Golden 1985: 105).

Είδος αρουραίου χωρίς ουρά, psammomys obesus. Η λ. και ως επών. ό.π.τ. Πβ. αβουρτλάχος

κελέκι ( ουσ. ουδ. ) κ̔ελέκ’ [kʰeˈlek] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Φλογ. κελέτσ' [ceˈlets] Τσαρικ. κ͑αλάκι [kʰaˈlaci] Φάρασ. καλάκ' [kaˈlac] Αφσάρ. κιαλάτσ' [caˈlats] Μισθ. Πληθ. τσαλάχα [tsaˈlaxa] Τελμ. ...