ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

φούσκαρας ( ουσ. θηλ. ) φούσκαρα [ˈfuskara] Αραβ., Μισθ., Τροχ., Τσαρικ. φούσ̑κερε [ˈfuʃcere] Αξ. φούσκενε [ˈfuskene] Φλογ. βίσινα [ˈvisina] Σίλατ. Αρσ. φούσκαρας [ˈfuskaras] Μισθ. Ουδ. φίσ̑κερε [ˈfiʃcere] Αραβαν., Γούρδ., Φερτάκ. φίσ̑κενε [ˈfiʃcene] Αραβαν., Ουλαγ., Σίλατ. Πληθ. φούσ̑κιανες [ˈfuʃcanes] Φλογ. φούσ̑καρις [ˈfuʃkaris] Μισθ. φούσκιαρες [ˈfuscares] Αξ. ...

φουσκούδι (ουσ. ουδ.) φουσκούδ' [fuˈskuð] Ανακ. Πληθ. φουσκούια [fuˈskuja] Μισθ. Από το τουρκ. ουσ. fışkı = κοπριά, καβαλίνα, το οπ. από ελλην. λ. φουσκί (Meyer 1893: 58-59, Symeonidis 1973: 194) και το παραγωγ. επίθμ. -ούδι.

Σκατό, κοπριά ό.π.τ. : Ιτιά δα φουσκούια σ̑έρι δα λίου σου ντα̈ρά (Αυτά τα σκατά για πέτα τα λίγο στο ρέμα) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ.

φουσκώνω ( ρ. ) φουσκώνω [fu'skono] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Σινασσ., Φάρασ. φουσκώνου [fu'skonu] Μισθ., Σίλ., Φάρασ. Παθ. φουσκούμαι [fu'skume] Αξ. Αόρ. φουσκώθα [fu'skoθa] Τσουχούρ., Φάρασ. Μτχ. φουσκωμένος [fuskoˈmenos] Φάρασ. Μτχ. φουσκωμένο [fuskoˈmeno] Γούρδ. Μτχ. φουσκωμένου [fuskoˈmenu] Φάρασ. Προστ. φούσκω [ˈfusko] Αξ. ...